Одна таблетка содержит
Бір таблетканың құрамында
Инструкция по применению парацетамола в таблетках, описание действия препарата, показания к применению таблеток парацетамола, взаимодействие с другими лекарствами, применение парацетамола (таблетки) при беременности.
Инструкции:
Парацетамол в свечах;
Парацетамол в суспензии;
Содержимое инструкции:
- Состав парацетамола в таблетках
- Показания к применению таблеток парацетамола
- Противопоказания парацетамола в таблетках
- Побочные действия таблеток парацетамола
- Особые указания к применению
- Дозировка и способ применения
- Взаимодействие с лекарствами
- Передозировка парацетамолом в таблетках
- Фармакологические свойства
- Упаковка и форма выпуска
Состав парацетамола в таблетках
Активное вещество парацетамола
парацетамол 0.2 г
парацетамол 0,2 г
Вспомогательные вещества в парацетамоле
крахмал картофельный, кислота стеариновая, патока крахмальная, желатин
картоп крахмалы, стеарин қышқылы, крахмалды патока, желатин
Показания к применению таблеток парацетамола
- болевой синдром (слабой и умеренной выраженности) при невралгии, миалгии, артралгии, мигрени, зубной боли
- лихорадочный синдром при инфекционно-воспалительных заболеваниях
- невралгия, миалгия, артралгия, бас сақинасы, тіс ауыруы кезіндегі (айқындылығы әлсіз және қалыпты) ауыру синдромында
- жұқпалы-қабыну аурулары кезіндегі қызба синдромында
Противопоказания парацетамола в таблетках
- повышенная чувствительность к компонентам препарата
- печеночная и/или почечная недостаточность
- дефицит глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы
- анемия, лейкопения
- беременность и период лактации
- детский возраст до 6 лет
- препарат компоненттеріне жоғары сезімталдық
- бауыр және/немесе бүйрек жеткіліксіздігі
- глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы
- анемия, лейкопения
- жүктілік және лактация кезеңі
- 6 жасқа дейінгі балаларға
Побочные действия таблеток парацетамола
- аллергические реакции (кожные высыпания в виде сыпи, кожный зуд, крапивница, отек Квинке)
- тошнота, рвота, боли в эпигастрии
- гепатотоксическое действие
- агранулоцитоз, лейкопения, тромбоцитопения
- анафилактический шок (редко)
- нарушение функции почек, олигурия, анурия, протеинурия, интерстециальный гломерулонефрит
- уртикарная сыпь на конъюнктиве и слизистых оболочках носоглотки
- синдром Стивенса-Джонсона
- токсический эпидермальный некролиз (синдром Лайелла)
- бронхоспастический синдром
- асептическая пиурия
- аллергиялық реакциялар (бөртпе түріндегі тері бөртуі, тері қышуы, есекжем, Квинке ісінуі)
- жүрек айнуы, құсу, эпигастрийдегі ауыруы
- гепатоуытты әсер
- агранулоцитоз, лейкопения, тромбоцитопения
- анафилактикалық шок (сирек)
- бүйрек функциясының бұзылуы, олигурия, анурия, протеинурия, интерстециальді гломерулонефрит
- мұрын жұтқыншақтың шырышты қабығындағы және конъюнктивадағы уртикарлық бөртпе
- Стивенс-Джонсон синдромы
- уытты эпидермальді некролиз (Лайелл синдромы)
- бронхоспастикалық синдром
- асептикалық пиурия
Особые указания к применению
После 3-х дней применения необходим контроль периферической крови и функционального состояния печени. Во избежание токсического поражения печени препарат не следует сочетать с приемом алкогольных напитков, а также принимать лицам, склонным к хроническому алкоголизму.
Применение в педиатрической практике
В данной лекарственной форме препарат не рекомендуют детям в возрасте до 6 лет.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Учитывая побочные действия лекарственного средства следует соблюдать осторожность при управлении автотранспортом или потенциально опасными механизмами
3 күн қолданғаннан кейін шеткергі қан мен бауырдың функционалдық жағдайын бақылау қажет. Бауырдың уытты зақымдануын болдырмау үшін препаратты алкогольдік сусындарды қабылдаумен біріктіруге, сонымен қатар созылмалы маскүнемдіэкке бейім тұлғаларға қабылдауға болмайды. Құрамында парацетамол бар препараттармен қолдануға болмайды.
Педиатриялық тәжірибеде қолдану
Аталған дәрілік түрде препарат 6 жастан кіші балаларға ұсынылмайды.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері
Дәрілік заттың жағымсыз әсерлерін ескере отырып, автокөлікті немесе аса қауіпті механизмдерді басқару кезінде сақ болу қажет
Дозировка и способ применения
Внутрь, с большим количеством жидкости, через 1-2 ч после приема пищи (прием сразу после еды приводит к задержке наступления действия).
Взрослым и подросткам старше 12 лет (масса тела более 40 кг) разовая доза - 500 мг; максимальная разовая доза – 1,0 г. Кратность назначения - до 4 раз в сутки. Максимальная суточная доза – 4,0 г;
Детям: максимальная суточная доза от 6 до 9 лет (вес до 30 кг) – 1,5 г, от 9 до 12 лет (вес до 40 кг) – 2,0 г.
Кратность назначения – 3-4 раза в сутки. Максимальная продолжительность лечения при применении в качестве анальгетика и в качестве жаропонижающего средства не более 3-х дней.
Астан кейін 1-2 сағ. соң, көп мөлшердегі сұйықтықпен ішке қабылдау керек (тамақтан соң бірден қабылдау әсер етуінің баяулауына әкеледі).
Ересектер мен 12 жастан асқан (дене салмағы 40 кг-нан асатын) жасөспірімдер: бір реттік доза – 500 мг; ең жоғары бір реттік дозасы – 1,0 г. Тағайындау жиілігі – тәулігіне 4 ретке дейін. Ең жоғары тәуліктік дозасы – 4,0 г;
Балаларға: 6 жастан 9 жасқа дейінгі (салмағы 30 кг-ға дейін) ең жоғары тәуліктік доза - 1,5 г, 9 жастан 12 жасқа дейін (салмағы 40 кг-ға дейін) – 2,0 г.
Тағайындау жиілігі - тәулігіне 3-4 рет. Анальгетик ретінде және ыстық түсіретін дәрі ретінде қолданған кезде ең жоғары емдеу ұзақтығы 3 күннен аспайды.
Взаимодействие с лекарствами
Снижает эффективность урикозурических лекарственных средств. Сопутствующее применение парацетамола в высоких дозах повышает эффект антикоагулянтов (снижение синтеза прокоагулянтных факторов в печени). Индукторы микросомального окисления в печени (фенитоин, этанол, барбитураты, рифампицин, фенилбутазон, трициклические антидепрессанты), этанол и гепатотоксические лекарственные средства увеличивают продукцию гидроксилированных активных метаболитов, что обусловливает возможность развития тяжелых интоксикаций даже при небольшой передозировке. Длительное использование барбитуратов снижает эффективность парацетамола. Ингибиторы микросомального окисления (в т.ч. циметидин) снижают риск гепатотоксического действия.
Длительное совместное использование парацетамола и других нестероидных противовоспалительных препаратов повышает риск развития "анальгетической" нефропатии и почечного папиллярного некроза, наступления терминальной стадии почечной недостаточности. Одновременное длительное назначение парацетамола в высоких дозах и салицилатов повышает риск развития рака почки или мочевого пузыря. Дифлунисал повышает плазменную концентрацию парацетамола на 50% - риск развития гепатотоксичности. Миелотоксические лекарственные средства усиливают проявления гематотоксичности препарата.
Длительное совместное использование парацетамола и других нестероидных противовоспалительных препаратов повышает риск развития "анальгетической" нефропатии и почечного папиллярного некроза, наступления терминальной стадии почечной недостаточности. Одновременное длительное назначение парацетамола в высоких дозах и салицилатов повышает риск развития рака почки или мочевого пузыря. Дифлунисал повышает плазменную концентрацию парацетамола на 50% - риск развития гепатотоксичности. Миелотоксические лекарственные средства усиливают проявления гематотоксичности препарата.
Урикозуриялық дәрілік заттардың тиімділігін төмендетеді. Парацетамолды жоғары дозаларда қатар қолдану антикоагулянттардың әсерін арттырады (бауырдағы прокоагулянтты факторлардың синтезінің төмендеуі). Бауырдағы микросомальді тотығу тежегіштері (фенитоин, этанол, барбитураттар, рифампицин, фенилбутазон, үш циклді антидепрессанттар), этанол және гепатоуытты дәрілік заттар гидроксилденген белсенді метаболиттердің өнімін арттырады, бұл тіпті шамалы артық дозалану кезінде де ауыр интоксикацияның даму мүмкіндігіне себепші болады. Барбитураттарды ұзақ пайдалану парацетамолдың тиімділігін төмендетеді. Микросомальді тотығу тежегіштері (соның ішінде циметидин) гепатоуытты әсер ету қаупін төмендетеді.
Парацетамол мен басқа стероидты емес қабынуға қарсы препараттарды бірге ұзақ пайдалану "анальгетиктік" нефропатияның және бүйректің папиллярлық некрозының, бүйрек жеткіліксіздігінің терминалдық кезеңінің басталу қаупін арттырады. Парацетамолды жоғары дозаларда салицилаттармен бір уақытта ұзақ тағайындау бүйрек немесе қуық обырының даму қаупін арттырады. Гепатоуыттылықтың даму қаупі - дифлунисал парацетамолдың плазмалық концентрациясын 50%-ға жоғарылатады. Миелоуытты дәрілік заттар гематоуытты препараттың байқалуын күшейтеді.
Парацетамол мен басқа стероидты емес қабынуға қарсы препараттарды бірге ұзақ пайдалану "анальгетиктік" нефропатияның және бүйректің папиллярлық некрозының, бүйрек жеткіліксіздігінің терминалдық кезеңінің басталу қаупін арттырады. Парацетамолды жоғары дозаларда салицилаттармен бір уақытта ұзақ тағайындау бүйрек немесе қуық обырының даму қаупін арттырады. Гепатоуыттылықтың даму қаупі - дифлунисал парацетамолдың плазмалық концентрациясын 50%-ға жоғарылатады. Миелоуытты дәрілік заттар гематоуытты препараттың байқалуын күшейтеді.
Передозировка парацетамолом в таблетках
Симптомы: в течение первых 24 ч после приема - бледность кожных покровов, тошнота, рвота, анорексия, абдоминальная боль; нарушение метаболизма глюкозы, метаболический ацидоз. Симптомы нарушения функции печени могут появиться через 12-48 ч после передозировки. При тяжелой передозировке - печеночная недостаточность с прогрессирующей энцефалопатией, кома, смерть; острая почечная недостаточность с тубулярным некрозом (в т.ч. при отсутствии тяжелого поражения печени); аритмия, панкреатит. Гепатотоксический эффект у взрослых проявляется при приеме 10г и более.
Лечение: промывание желудка, прием активированного угля, вызывание рвоты, введение донаторов SH-групп и предшественников синтеза глутатиона - метионина через 8-9 ч после передозировки и N-ацетилцистеина - через 12 ч. Необходимость в проведении дополнительных терапевтических мероприятий (дальнейшее введение метионина, в/в введение N-ацетилцистеина) определяется в зависимости от концентрации парацетамола в крови, а также от времени, прошедшего после его приема.
Симптомдары: қабылдаудан кейінгі алғашқы 24 сағ ішінде – тері жабындарының бозаруы, жүрек айнуы, құсу, анорексия, абдоминальді ауыру; глюкоза метаболизмінің бұзылуы, метаболикалық ацидоз. Бауыр функциясының бұзылу симптомдары артық дозаланудан кейін 12-48 сағаттан соң пайда болуы мүмкін. Ауыр артық дозалану кезінде - үдемелі энцефалопатиясы бар бауыр жеткіліксіздігі, кома, өлім; тубулярлық некрозы бар жедел бүйрек жеткіліксіздігі (соның ішінде бауырдың ауыр зақымдануы болмаған кезде); аритмия, панкреатит. Ересектердегі гепатоуытты әсер 10 г және одан артық қабылдаған жағдайда байқалады.
Емі: асқазанды жуу, белсендірілген көмір қабылдау, құстыру, артық дозаланудан кейін 8-9 сағаттан соң глутатион – метионин синтезі SH-топтарының донаторларын және ізашарларын және 12 сағ. соң N-ацетилцистеинді енгізу. Қосымша емдік шараларды жүргізу қажеттілігі (әрі қарай метионинді, N-ацетилцистеинді к/і енгізу) қандағы парацетамол концентрациясына, сонымен қатар оны қабылдағаннан кейін өткен уақытқа байланысты анықталады.
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Абсорбция - высокая, максимальная концентрация в плазме крови достигается через 0.5-2 ч. и составляет 5-20 мкг/мл. Связь с белками плазмы - 15%. Проникает через гематоэнцефалический барьер. Менее 1% от принятой кормящей матерью дозы парацетамола проникает в грудное молоко. Терапевтически эффективная концентрация парацетамола в плазме достигается при его назначении в дозе 10-15 мг/кг.
Метаболизируется в печени (90-95%): 80% вступает в реакции конъюгации с глюкуроновой кислотой и сульфатами с образованием неактивных метаболитов; 17% подвергается гидроксилированию с образованием 8 активных метаболитов, которые конъюгируют с глутатионом с образованием уже неактивных метаболитов. При недостатке глутатиона эти метаболиты могут блокировать ферментные системы гепатоцитов и вызывать их некроз. В метаболизме препарата также участвует изофермент CYP2E1. Период полувыведения препарата - 1-4 ч. Выводится почками в виде метаболитов, преимущественно конъюгатов, только 3% в неизмененном виде. У пожилых больных снижается клиренс препарата и увеличивается его период полувыведения.
Сіңуі – жоғары, қан плазмасындағы ең жоғары концентрацияға 0.5-2 сағ. кейін жетеді және 5-20 мкг/мл құрайды. Плазма ақуыздарымен байланысы - 15%. Гематоэнцефалдық бөгет арқылы өтеді. Бала емізетін ана қабылдаған парацетамол дозасының 1 %-дан кемі емшек сүтіне өтеді. Парацетамолдың плазмадағы емдік тұрғыдан тиімді концентрациясына оны 10-15 мг/кг дозада тағайындағанда қол жетеді.
Бауырда метаболизденеді (90-95%): белсенді емес метаболиттер түзе отырып глюкурон қышқылымен және сульфаттармен конъюгация реакцияларына 80% кіреді; белсенді емес метаболиттер түзген глутатионмен конъюгацияланатын 8 белсенді метаболит түзе отырып 17% гидроксилденуге ұшырайды. Глутатион жеткіліксіздігінде бұл метаболиттер гепатоциттердің ферментті жүйелерін бөгеуі және олардың некрозын туындатуы мүмкін. Препарат метаболизміне сондай-ақ CYP2E1 изоферменті қатысады. Препараттың жартылай шығарылу кезеңі - 1-4 сағ. Бүйрек арқылы метаболиттер, көбінесе конъюгаттар түрінде, тек 3% өзгермеген түрде шығарылады. Егде науқастарда препарат клиренсі төмендейді және оның жартылай шығарылу кезеңі ұлғаяды.
Фармакодинамика
Парацетамол – анальгетик - антипиретик. Оказывает обезболивающий и жаропонижающий эффект путем подавления синтеза простагландинов в гипоталамусе. Обладает слабой противовоспалительной активностью.
Препарат обладает обезболивающими и жаропонижающими свойствами. Не вызывает раздражения слизистой желудка и кишечника. Не оказывает влияния на водно-солевой обмен, поскольку не воздействует на синтез простагландинов в периферических тканях.
Парацетамол – анальгетик- антипиретик. Гипоталамуста простагландиндер синтезін басу арқылы ауыруды басатын және ыстық түсіретін әсер көрсетеді. Әлсіз қабынуға қарсы белсенділікке ие. Препарат ауыруды басатын және ыстық түсіретін қасиеттерге ие. Асқазан және ішектің шырышты қабығының тітіркенуін туындатпайды. Су-тұз алмасуына ықпал етпейді, өйткені шеткергі тіндерде простагландиндердің синтезіне әсер етпейді.
Упаковка и форма выпуска
По 10 таблеток в контурной ячейковой упаковке из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой печатной лакированной или в контурной безъячейковой упаковке из бумаги с полиэтиленовым покрытием. 1200 контурных ячейковых упаковок или 900 контурных безъячейковых упаковок вместе с инструкциями по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в коробки из картона.
10 таблеткадан полиэтилен жабыны бар қағаздан жасалған пішінді ұяшықсыз қаптамада немесе поливинилхлоридті үлбірден және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада. 900 пішінді ұяшықсыз қаптамадан немесе 1200 пішінді ұяшықты қаптамадан мемлекеттік және орыс тілдеріндегі медицинада қолданылуы жөніндегі нұсқаулықпен бірге топтық қаптамаға салынады.
